شهادت حضرت زینب سلام الله علیها
قـصد کـجـا را کـرده‌ای، ای آسـمانی؟ پـرواز بـا بـال شـکـسـتـه مـی‌تـوانـی؟ پـرواز کن تا حـاجت خود را بگـیری شایـد نـمی‌خـواهـی دگر زنـده بـمـانی یک سال و چندین ماه، هرشب گریه کردی بـا بـال و پـرهای کـبـود و ارغـوانـی یک سال و نیم انگار که آبی نخوردی هرشب به اشک و ناله و غم میهمانی هرشب دعای رفتنت را دوست داری بـهـر مــلاقــات حـسـیـنـت بـی‌امـانـی اصلاً بیـا و فکـر کـن چـیزی نـدیـدی با آنکـه داری از بـرادر یـک نـشـانی در گـوشـۀ حـجره نـشـستی تا بـبـیـنی یک اتـفـاقـی سـرخ، حـتـی نـاگتهـانـی تـو کـه تـوان پــر گـشـودن را نـداری قـصد کجـا را کـرده‌ای، ای آسـمـانی؟ |